Αντώνης Κουρκούτας: Ο Γλυφαδιώτης sushi chef σερβίρει asian comfort στη Γούναρη
Από το καλοκαίρι που τελείωσε το σχολείο μέχρι τη θέση του Executive Sushi Chef στο εμβληματικό «Ιθάκη» και, τελευταία, το δικό του Ryōtei118 στη Γλυφάδα, ο Αντώνης Κουρκούτας έχει χαράξει μια διαδρομή γεμάτη πάθος για την ιαπωνική fusion κουζίνα.
- 30/08/2025, 08:18
Ο Αντώνης Κουρκούτας ανακάλυψε ότι θέλει να γίνει σεφ το καλοκαίρι που τελείωσε το σχολείο. Αφορμή ήταν τα περιοδικά με συνεντεύξεις γνωστών σεφ που μιλούσαν για το επάγγελμα. Χωρίς να έχει ιδέα πού θα οδηγήσει αυτή του η επιλογή, αποφάσισε να ακολουθήσει τον δρόμο της γαστρονομίας. Από τότε εργάστηκε σε πολλά εστιατόρια και all day restaurants, κυρίως στα Νότια Προάστια, και έκανε consulting σε αρκετές επιχειρήσεις. Τα τελευταία 15 χρόνια όμως η βάση του είναι το θρυλικό εστιατόριο «Ιθάκη» στη Βουλιαγμένη, όπου είναι Executive Sushi Chef.
Το Ryōtei118 άνοιξε τον Νοέμβριο του 2024, καθώς ο ίδιος εντόπισε όπως λέει ένα κενό στην αγορά της Γλυφάδας για ποιοτικό ασιατικό φαγητό. «Ήταν επίσης η ευκαιρία μου να εκφράσω μια πιο comfort εκδοχή της κουζίνας που συνήθως κάνω. Δημιούργησα έτσι ένα μενού βασισμένο σε πιάτα που αγαπώ προσωπικά να τρώω. Με μεγάλη επιτυχία καταφέραμε να παντρέψουμε το smash burger (το οποίο μάλιστα έγινε viral) με το sushi, δημιουργώντας κάτι πραγματικά ξεχωριστό για την πόλη».
Μιλά στο NouPou για τα Νότια Προάστια, των οποίων είναι γέννημα θρέμμα, για το πώς αυτά διαμόρφωσαν το επαγγελματικό του στιλ, για την αγάπη του για την ασιατική κουζίνα και εξηγεί τι πιστεύει ότι πρέπει να αλλάξει στον χώρο της γαστρονομίας, που τόσο αγαπά.
Το Ryotei εξελίχθηκε σε ένα μοναδικό hot spot για φαγητό. Πόσο μικρό η μεγάλο ρόλο πιστεύεις ότι έπαιξε η καριέρα σου στην ιαπωνική fusion κουζινα σε αυτό;
Σίγουρα η πορεία μου στην ιαπωνικη fusion κουζίνα από το 2012 και η ενασχόλησή μου με τη γαστρονομία έβαλαν τις βάσεις για το Ryotei. Όμως όλα είναι αποτέλεσμα ομαδικής δουλειάς με τους φίλους-συνεργάτες μου, εμπειρίας και πειραματισμού. Αυτό που έπαιξε ρόλο είναι ότι όλα αυτά τα χρόνια εξερευνώ τεχνικές, πρώτες ύλες και φιλοσοφίες πίσω από την ιαπωνική (και όχι μόνο) κουλτούρα και τις παντρεύω με σύγχρονες ή μεσογειακές επιρροές. Νομίζω ότι ο κόσμος αναγνωρίζει το αυθεντικό μας πάθος και την προσοχή στη λεπτομέρεια και αυτό είναι που τελικά έκανε το Ryotei να ξεχωρίσει.
Θα έλεγες ότι ο κόσμος εκτιμά σήμερα περισσότερο την ιαπωνική κουζίνα σε σχέση με παλιότερα;
Σίγουρα ο κόσμος εκτιμά την ιαπωνική κουζίνα πολύ περισσότερο σήμερα. Νομίζω ότι πλέον δεν τη βλέπει σαν κάτι μακρινό και περίεργο. Έχει ταξιδέψει, έχει δει πράγματα, έχει δοκιμάσει, έχει μάθει να ξεχωρίζει την ποιότητα και τη φιλοσοφία πίσω από τις γεύσεις. Δεν είναι απλά το sushi ή το ramen, είναι όλη η απλότητα, η φιλοσοφία και η προσοχή στη λεπτομέρεια που χαρακτηρίζει την ιαπωνική κουζίνα.
Η καριέρα σου περιλαμβάνει πολλά μαγαζιά στα Νότια Προάστια. Υπάρχει κάτι ξεχωριστό εδώ, που κάνει τη δουλειά σου πιο ξεχωριστή και ενδιαφέρουσα;
Σίγουρα τα Νότια Προάστια έχουν τη δική τους ταυτότητα και αυτό επηρεάζει και τη δουλειά μου. Υπάρχει μια ιδιαίτερη ενέργεια, μια χαλαρότητα αλλά ταυτόχρονα και απαιτητικότητα. Ο κόσμος έχει ταξιδέψει και ξέρει να εκτιμά το καλό φαγητό. Αυτή η ισορροπία ανάμεσα στην ποιότητα, τη δημιουργικότητα και τη χαλαρή ατμόσφαιρα στα Νότια είναι κάτι που με εμπνέει και καθορίζει τον τρόπο που μαγειρεύω και στήνω τα projects μου.
Ως Γλυφαδιώτης, ξεχωρίζεις τη Γλυφάδα από τις άλλες περιοχές των νοτίων;
Η Γλυφάδα για μένα εχει αυτή τη μοναδική ατμόσφαιρα που συνδυάζει το κοσμοπολίτικο με το ανεπιτήδευτο, τη θάλασσα με τη νυχτερινή ζωή, τα hot spots με τις πιο αυθεντικές γωνιές της γειτονιάς. Μεγαλώνοντας εδω είχα την τύχη μαθω να εκτιμώ την ποιότητα αλλά και το στιλ. Και όλο αυτό το lifestyle το μεταφερω και στη δουλειά μου. Θέλω το Ryotei να είναι ένας χώρος που να αντανακλά αυτήν την ενέργεια, την αισθητική και την αυθεντικότητα της Γλυφάδας.
Έχεις σκεφτεί ποτέ να μείνεις σε άλλη περιοχή; Αν δεν ήταν η δουλειά σου εδώ, θα το έκανες;
Η αλήθεια είναι ότι η δουλειά μου είναι πολύ συνδεδεμένη με τον τόπο που ζω. Η Γλυφάδα και γενικά η Αθηναϊκή Ριβιέρα έχουν διαμορφώσει και το στιλ μου. Ως επαγγελματίας, πάντα σκέφτεσαι νέες προοπτικές, ειδικά όταν αγαπάς τη δημιουργία. Αν δεν ήταν η δουλειά μου εδώ και υπήρχε μια ενδιαφέρουσα πρόκληση σε άλλη περιοχή, είτε στην Ελλάδα είτε στο εξωτερικό, ναι, θα το σκεφτόμουν πολύ σοβαρά. Αλλά αυτή τη στιγμή η βάση μου εδώ δεν είναι μόνο επαγγελματική, αλλά και προσωπική. Εδώ είναι η οικογένειά μου, εδώ είναι η δουλειά μου, εδώ μεγάλωσα, εδώ επενδύω, εδώ έχω το Ryotei.
Πού σου αρέσει να βγαίνεις όταν δεν δουλεύεις; Υπάρχει ένα μέρος που θα το αποκαλούσες στέκι και λέει κάτι για σένα;
Στέκι θα έλεγα πως είναι όλη η Άνω και Κάτω Γλυφάδα. Μεγάλωσα εδώ, ξέρω κάθε στενό, οπότε μου αρέσει να περπατάω χαλαρά η να κάθομαι για έναν καφέ. Πλεον δεν είμαι πολύ του nightlife, γιατί η δουλειά μου είναι ήδη βραδινή και οι υποχρεώσεις μου είναι πολλες αλλά και, όταν δεν δουλεύω, προτιμώ κάτι πιο ήσυχο.
Έχεις τέσσερα παιδιά. Θα ήθελες να ασχοληθούν με την εστίαση και την ιαπωνική κουζίνα;
Όχι, δεν θα ήθελα. Ξέρω από πρώτο χέρι πόση πίεση και πόσες θυσίες έχει αυτός ο χώρος. Μπορεί να ακούγεται ωραίο, αλλά οι ώρες, η ένταση και η καθημερινότητα δεν είναι εύκολα πράγματα. Αν το αγαπήσουν πραγματικά και το διαλέξουν μόνοι τους, εννοείται θα τους στηρίξω. Αλλά δεν θα το πρότεινα εγώ σαν πρώτη επιλογή.
Ένας πετυχημένος sushi chef τρώει junk food; Ποια είναι η ένοχη απόλαυσή σου;
Εννοείται πως τρώει! Η δική μου ένοχη απόλαυση είναι το Big Tasty από τα McDonald’s. Το λέω και δεν ντρέπομαι. Αυτός ο συνδυασμός, και ειδικά η sauce ειναι εθιστική. Μπορεί να περνάω τη μέρα μου μελετώντας υλικά και τεχνικές, αλλά όταν θελω να φάω κάτι comfort και junk, τότε το big tasty είναι αυτό που θέλω.
Τι προβλέπεις για το μέλλον της γαστρονομίας;
Είτε μιλάμε για ασιατική, είτε για ελληνική ή οποιαδήποτε άλλη κουζίνα, πιστεύω πως το μέλλον της γαστρονομίας βρίσκεται στην ειλικρίνεια και στον σεβασμό προς τον πελάτη, στον χρόνο του, στα χρήματα που ξοδεύει για να φάει σε ενα εστιατόριο και στην εμπειρία που του προσφέρουμε. Η μεγαλύτερη πρόκληση που βλέπω σήμερα στην Ελλάδα είναι η έλλειψη εκπαιδευμένου και παθιασμένου προσωπικού. Ακόμα κι αν ο επιχειρηματίας έχει όραμα, αν οι μάγειρες δεν αγαπούν πραγματικά αυτό που κάνουν και δεν έχουν «μαγειρική αντίληψη», η πρόοδος θα είναι δύσκολη. Το μέλλον, λοιπόν, απαιτεί επένδυση στους ανθρώπους της εστίασης και καλλιέργεια μιας κουλτούρας αγάπης και σεβασμού για το φαγητό και τον πελάτη.