Πού βγαίνουμε τώρα στην Αθήνα: Τα νέα μαγαζιά για φαγητό, ποτό, γλυκό
Από νέες ταβέρνες και all-day spots μέχρι micro bakeries, μπιστρό και street food με άποψη, η Αθήνα υποδέχεται συνεχώς φρέσκα ανοίγματα που δίνουν άλλη ενέργεια στις γειτονιές της. Μια ματιά στα πιο ενδιαφέροντα τον τελευταίο καιρό.
- 16/11/2025, 10:02
Η Αθήνα συνεχίζει να αποδεικνύει πως η γαστρονομική της σκηνή δεν ησυχάζει ποτέ. Κάθε μήνας φέρνει και μια μικρή ανατροπή: φούρνοι που μεταμορφώνονται σε βραδινά μπιστρό, εστιατόρια που παντρεύουν γεύσεις, ταβέρνες που μιλούν τη γλώσσα της παλιάς Αθήνας στο σήμερα. Κι αυτή η αίσθηση συνεχούς κίνησης είναι που κάνει κάθε νέα άφιξη να αποκτά ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Πού βγαίνουμε όμως αυτό τον καιρό; Ας δούμε λίγο πιο συγκεκριμένα.
Στο τέλος της Ερμού, εκεί όπου κάποτε στεγαζόταν το σπίτι του αρχαιολόγου Κυριάκου Πιττάκη, γεννήθηκε το Liystor (Ερμού 92-94). Το όνομα σημαίνει «ο κλέφτης του νερού» και το μέρος μοιάζει σαν να θέλει να κάνει ακριβώς αυτό, να κλέψει λίγο χρόνο από τη μέρα σου: από το πρωινό brunch με αβγά, pancakes και brioche μέχρι lunch και dinner με έμφαση στο κρέας και το ψάρι. Αρνίσια παϊδάκια με φέτα, φασολάκια και σάλτσα αρωματικών ή τσιπούρα με εποχικά χόρτα και γκρεμολάτα λιαστής ντομάτας, αλλά και χορτοφαγικές επιλογές όπως ριζότο με καμένη αγκινάρα και τηγανητή κάπαρη είναι μόνο μερικές από τις προτάσεις του. Το κελάρι του είναι από τα δυνατά του σημεία, με μια ενημερωμένη λίστα κρασιών που σε βάζει στη διαδικασία να πειραματιστείς.
Στον δεύτερο όροφο του ίδιου ιστορικού κτηρίου, άνοιξε και το YDORON (Πιττάκη 1 και Ερμού 92-94), η νέα άφιξη της δημιουργικής ομάδας του Liystor με επίκεντρο τη σύγχρονη θαλάσσια γαστρονομία. Το εστιατόριο επιχειρεί να δώσει μια διαφορετική οπτική στην ψαροφαγία, αντιμετωπίζοντας το ψάρι σαν «κοπή» που απαιτεί ακρίβεια και τεχνική, με καθαρό αποτέλεσμα στη γεύση. Κεντρικό στοιχείο της φιλοσοφίας του είναι η ξηρά ωρίμανση των ψαριών, μια διαδικασία που πραγματοποιείται σε απόλυτα ελεγχόμενες συνθήκες για να αναδειχθεί η υφή και η έντασή τους, χωρίς υπερβολές. Ο μινιμαλιστικός, ατμοσφαιρικός χώρος ακολουθεί τη λογική του concept, ενώ η λίστα κρασιών έχει στηθεί ώστε να συνοδεύει ιδανικά τις γευστικές επιλογές του μενού.
Λίγα μόλις βήματα πιο δίπλα, η Ταβέρνα Ερμού (Ερμού 98), από την ομάδα της Ergon, δίνει μια πιο ήρεμη νότα σε μία από τις πιο τουριστικές γειτονιές της πόλης. Η αισθητική της κινείται ανάμεσα στο παλιό και στο σύγχρονο, με μαρμάρινα τραπέζια, ρετρό φωτιστικά και μια μεγάλη τζαμαρία. Το μενού, επιμελημένο από τον Παναγιώτη Ξάνθη, έχει ξεκάθαρη κατεύθυνση προς το ψάρι: ταραμοσαλάτα, μπακαλιαράκια με σκορδαλιά, αθηναϊκή σαλάτα με αυγοτάραχο, ψητή σαρδέλα, χταπόδι στον ξυλόφουρνο, θαλασσινή λευκή μακαρονάδα και κριθαρότο με καβούρι.
Κολλητά με το προηγούμνεο project, η ομάδα της Ergon φέρνει και το Balboa (Αρτέμιδος 1-3), το αθηναϊκό πλέον «αδερφάκι» του θεσσαλονικιού burgerάδικου. Εδώ όλα περιστρέφονται γύρω από smashed burgers, τηγανητό κοτόπουλο και frozen drinks. Ένα cool, 90s περιβάλλον, με δυνατές γευστικές επιλογές όπως buttermilk chicken με spicy honey glaze και double cheeseburger με τη χαρακτηριστική Balboa mayo.
Από τα πιο πρόσφατα ανοίγματα της πλατείας Αγίας Ειρήνης είναι το Brera (Πλατεία Αγίας Ειρήνης 8), ένα all-day spot εμπνευσμένο από τη μιλανέζικη ομώνυμη γειτονιά. Η λογική του είναι καθαρά ιταλική με fusion στοιχεία: πίτσα, fish & chips με ταραμά μελιτζάνας και pico de gallo, ανοιχτό αραντσίνι με ταρτάρ σολομού, αλλά και δημιουργικά ζυμαρικά όπως cacio e pepe με φιστίκι Αιγίνης. Στην κάβα, θα βρεις περισσότερες από 40 ετικέτες κρασιού και signature cocktails που δένουν σωστά με το φαγητό. Ανοίγει βέβαια από νωρίς για espresso και brunch.
Στην Ασκληπιού τώρα, το Alouatou (Ασκληπιού 87) λειτουργεί ως all-day spot με δύο ξεκάθαρα πρόσωπα: Το πρωί ως micro bakery που βγάζει φρέσκο ψωμί και πίτες (τυρόπιτα, σπανακοτυρόπιτα, μακαρονόπιτα, κιμαδόπιτα, κοτόπιτα) που ψήνονται σε μεγάλα ταψιά όλη τη μέρα και εξαφανίζονται γρήγορα από τις βιτρίνες και το βράδυ ως μπιστρό, προσφέροντας ένα μενού που βασίζεται σε ελληνικά προϊόντα, με πιο διεθνή ματιά στις συνταγές. Θα βρεις μεταξύ άλλων κολοκυθάκια στα κάρβουνα, μοσχαρίσιο ταρτάρ που θυμίζει σουτζουκάκια, κολιό με κρέμα από αγκιναράκι Τήνου και σάλτσα σόγιας με τσίλι. Τον κατάλογο συμπληρώνουν επιλεγμένες ετικέτες κρασιού από τον ελληνικό αμπελώνα, καθώς και signature επιλογές σε cocktail.
Επί της Λουκιανού, στο Κολωνάκι, έχουμε και την επαναλειτουργία του Καφενείου (Λουκιανού 26). Πίσω από το εγχείρημα βρίσκεται η ομάδα του Brunello, με τους Γιάννη Μωράκη, Γιώργο Μελισσάρη και Thomas Grubac να υπογράφουν το νέο κεφάλαιο του μαγαζιού, με στόχο να δώσουν νέα πνοή στον ιστορικό χώρο και να τον εντάξουν ξανά στον χάρτη της πόλης, επαναφέροντας την έννοια του κλασικού μαγειρείου με μια πιο σύγχρονη ματιά. Στην κουζίνα βρίσκεται η σεφ Κυριακή Φωτοπούλου, με το μενού να κινείται γύρω από την ελληνική οικογενειακή κουζίνα. Το μεσημέρι το Καφενείο θα λειτουργεί ως μαγειρείο με πιάτα κατσαρόλας, ενώ το βράδυ θα αποκτά διαφορετικό χαρακτήρα, με μεζέδες και επιλογές για τη μέση, σε πιο bistrot ύφος. Η εμπειρία συμπληρώνεται από μια ενημερωμένη λίστα κρασιών.
Περνώντας στο Παγκράτι, το Πλυτά (Αμβροσίου Πλυτά 1-3), –το νέο concept των Περικλή Κοσκινά, Γιάννη Λουκάκη, Μάριου Κοροβέση και Σπύρου Πεδιαδιτάκη– στην ομώνυμη πλατεία προσδιορίζεται ως αναψυκτήριο-ψησταριά. Ο χώρος είναι λιτός: μωσαϊκό στο δάπεδο, ξύλινες καρέκλες καφενείου, μεγάλες τζαμαρίες και στο βάθος η ανοιχτή κουζίνα. Το μαγαζί λειτουργεί από το πρωί μέχρι το βράδυ και το μενού του αλλάζει ανάλογα με τα υλικά της ημέρας. Τα πιάτα είναι όσο πιο απλά γίνεται, βασισμένα στην καθαρή γεύση της πρώτης ύλης. Θα βρεις από ψαράκι μέχρι κρεατικό, για να συνοδεύσεις ωραία το κρασί ή το τσίπουρο, τσουγκρίζοντας με την παρέα.
Στην ίδια περιοχή, η Θύμηση (Ευφρονίου 17) ξαναφέρνει στο προσκήνιο τη λογική του παλιού γαλακτοπωλείου. Ο Νίκος Ζαμάνης φτιάχνει τα πάντα μόνος του: κρέμες, φύλλα, σιρόπια. Η βιτρίνα αλλάζει ανάλογα με την ώρα και μπορεί να έχει από γαλακτομπούρεκο, γαλατόπιτα, ρυζόγαλο και εκμέκ κανταΐφι μέχρι βάσκικο cheesecake, μηλόπιτα ή ένα τριώροφο κέικ βανίλιας. Ό,τι πρέπει για να θυμηθούμε λίγο τα παλιά.
Το Batard (Πύρρωνος 23), επίσης στο Παγκράτι, που στα γαλλικά σημαίνει «μπάσταρδος», έχει χτίσει ήδη το όνομά του γύρω από το καλό ψωμί και τα καλοφτιαγμένα σάντουιτς. Το χειρόγραφο μενού στη μεγάλη τζαμαρία περιλαμβάνει επιλογές όπως σάντουιτς με μπρι, καπνιστή γαλοπούλα και σος ταχινιού ή άλλο με σαλάμι Δράμας, γκοργκοντζόλα και καραμελωμένο κρεμμύδι. Το breakfast bun με scrambled eggs, τσένταρ και μπέικον είναι από τα πιο δημοφιλή, ενώ τα γλυκά –μπριός με διάφορες γεμίσεις, ρολάκια κανέλας και κάρδαμου, τιραμισού με μπριός βουτηγμένο σε εσπρέσο– έχουν ήδη αποκτήσει φανατικό κοινό.
Ας κάνουμε μια στάση και στο Κουκάκι. Το Φίλινγκς, το pastry lab του Αλέξανδρου Κόνιαρη που γνωρίσαμε στο Παγκράτι, άλλαξε γειτονιά και μεταφέρθηκε στην περιοχή του Κουκακίου (Αναστασίου Ζίννη 34). Ένας μικρός, φωτεινός χώρος που μυρίζει βούτυρο από την πόρτα: εδώ θα βρεις χειροποίητα κρουασάν –σκέτα ή γεμιστά, rolls που εξαφανίζονται από τη βιτρίνα πολύ σύντομα, αλλά και πιο δημιουργικά γλυκά που μοιάζουν με μικρά έργα τέχνης. Οι τάρτες του είναι από τις πιο σταθερές αξίες του, λεπτεπίλεπτες και άψογα ισορροπημένες, οπότε βάλε τες σίγουρα στη λίστα των must-try.
Στα δικά μας τώρα. Περνώντας στα νότια και συγκεκριμένα στη Γλυφάδα, βρίσκουμε το Pino (Κύπρου 18), το προσωπικό project του Luca Piscazzi – του σεφ που χάρισε στην Αθηναϊκή Ριβιέρα το πρώτο της αστέρι Michelin μέσα από το Pelagos του Four Seasons Astir Palace. Μαζί με τη σύζυγό του, Charlotte Luykx, φέρνουν στην οδό Κύπρου μια pizzeria romana με λεπτές, τραγανές ζύμες και γεύσεις που κουβαλούν κάτι από τη ρωμαϊκή παράδοση και το οικογενειακό τραπέζι. Ένα βραδινό στέκι με γενναιόδωρη ιταλική αύρα.
Στην Ηλιούπολη, το Geluk άφησε τη σκυτάλη στο Son (Λεωφόρο Ελευθερίου Βενιζέλου 197), μία συνέχεια με νέο χαρακτήρα. Από το πρωί λειτουργεί ως micro bakery και σερβίρει brunch με comfort λογική, ενώ όσο η μέρα προχωρά, ο χώρος μεταμορφώνεται σε εστιατόριο με ανοιχτή κουζίνα. Οι σεφ Δημήτρης Κατσάνος και Δημήτρης Αφεντάκης παντρεύουν κρέας στον ξυλόφουρνο με επιρροές από Λατινική Αμερική και Μεξικό, βασίζονται σε εποχικά υλικά και τολμούν spicy προτάσεις. Όπως λέει και η ομάδα: «Το Son είναι ο γιος που γίνεται πατέρας, ο πατέρας που υπήρξε γιος». Με άλλα λόγια, μια νέα ιστορία που κουβαλά μνήμες αλλά φτιάχνει καινούριες.
Plus: Δύο νέες διευθύνσεις για γνώριμα ονόματα
Και αυτή την περίοδο, αρκετά μαγαζιά που αγαπήθηκαν σε μια γειτονιά, απέκτησαν το «αδερφάκι» τους αλλού στην πόλη.
Από αυτά ξεχωρίσαμε το Four Hands, το high-end μπεργκεράδικο των Παπαζαχαρία και Φέσκου, το οποίο μετά το Athens Street Hub απέκτησε νέα έδρα στο Κολωνάκι (Πλατεία Φιλικής Εταιρείας 3), συνεχίζοντας τη φιλοσοφία του: λίγοι κωδικοί και απόλυτη προσοχή στο black angus μπιφτέκι που μπαίνει μαεστρικά μέσα στο αφράτο τους brioche. Οι πατάτες φτιάχνονται από πουρέ, τηγανίζονται και αποκτούν extra κρατσανιστό αποτέλεσμα (να τις πάρεις!).
Στο κέντρο της Αθήνας πλέον συναντάμε και το δεύτερο «Δώδεκα Πιάτα». Ο Παύλος Κυριάκης, βραβευμένος με αστέρι Michelin, έφερε την αγαπημένη ταβέρνα του Κουκακίου στη Ρόμβης, αριθμό 9. Το μενού κρατάει την καρδιά του πρώτου χώρου: πεντανόστιμα ψητά κρεατικά από Έλληνες παραγωγούς -γύρο, αρνίσια παϊδάκια, κεμπάπ. Παράλληλα όμως μπαίνουν και ελληνικά μαγειρευτά. Το σταθερό μενού έχει 12 πιάτα συν 8 ημέρας – τόσο απλά.