«Οι ελλείψεις παραμένουν σημαντικές»: Σκληρή ανακοίνωση της Ένωσης Συλλόγων Γονέων 3Β για την Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία
Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία, η Ένωση Συλλόγων Γονέων 3Β δημοσιεύει μια ιδιαίτερα αιχμηρή ανακοίνωση, επισημαίνοντας τις σοβαρές ελλείψεις σε σχολεία και δημόσιους χώρους και καλώντας σε πραγματικές λύσεις αντί για επιφανειακές εκδηλώσεις «ευαισθησίας».
- 03/12/2025, 11:28
Με μια ιδιαίτερα αιχμηρή και ειλικρινή ανακοίνωση, η Ένωση Συλλόγων Γονέων του Δήμου 3Β σχολιάζει την Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία, τονίζοντας ότι η ημέρα αυτή δεν υπάρχει για τυπικές αναρτήσεις και επιφανειακές εκδηλώσεις «ευαισθησίας», αλλά για να μας φέρει αντιμέτωπους με όσα εξακολουθούν να λείπουν: προσβάσιμες υποδομές, ασφαλή σχολεία, λειτουργικές διαδικασίες, πραγματική συμπερίληψη και καθημερινό σεβασμό.
Στην ανακοίνωση καταγράφονται οι σοβαρές ελλείψεις σε σχολικούς χώρους και δημόσιες υποδομές, η απουσία βασικών σχεδίων εκκένωσης σε ειδικά σχολεία, καθώς και παραδείγματα προσωπικής και συλλογικής αδιαφορίας που οδηγούν σε αποκλεισμό. Παράλληλα, η Ένωση απευθύνει άμεση έκκληση στους αρμόδιους να αφήσουν στην άκρη τις κάμερες και τις «δηλώσεις ευαισθησίας» και να περάσουν στις πραγματικές λύσεις.
Ακολουθεί αναλυτικά η ανακοίνωση:
Αγαπητοί γονείς, εκπαιδευτικοί και φίλοι της σχολικής μας κοινότητας,
Αύριο τιμούμε την Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία, μια ημέρα που δεν υπάρχει για ευκολόλογες ή ψηφιακού τύπου «καρδούλες» εκδηλώσεις συμπάθειας, αλλά για να μας φέρει αντιμέτωπους με την πραγματικότητα.
Πόσο συμπεριληπτική είναι στην πραγματικότητα η κοινωνία μας; Πόσο προσβάσιμα, ασφαλή και λειτουργικά είναι τα σχολεία και οι δημόσιοι χώροι; Και πόσο πρόθυμοι είμαστε να παραδεχτούμε ότι οι ελλείψεις παραμένουν σημαντικές, ακόμα και σε εμάς τους ίδιους;
Ως Ένωση Συλλόγων Γονέων ερχόμαστε καθημερινά σε επαφή με τον αγώνα οικογενειών που μεγαλώνουν παιδιά με αναπηρίες, αλλά και με τα εμπόδια που συναντούν. Υποδομές που δεν τηρούν προδιαγραφές, βασικές προσβάσεις που λείπουν, χώροι που δυσκολεύουν αντί να διευκολύνουν.
Ενδεικτικά της κατάστασης, ιδιαίτερα για τα ειδικά σχολεία, είναι η απουσία εξειδικευμένων διαδικασιών εκκένωσης και σχεδίων έκτακτης ανάγκης για μαθητές με αναπηρίες, κάτι που σε πολλές χώρες αποτελεί αυτονόητη πρακτική, αλλά και η εγκύκλιος των «ευαίσθητων» του κράτους που βάζουν γονείς να επιλέξουν μεταξύ παράλληλης στήριξης ή βοηθητικού προσωπικού…
Πώς μπορούμε λοιπόν να μιλάμε για ισότιμη εκπαίδευση, όταν ακόμα και σε τόσο κρίσιμα ζητήματα ασφάλειας και διαδικασιών δεν υπάρχει η στοιχειώδης μέριμνα; Η ενταξιακή εκπαίδευση τον 21ο αιώνα δεν μπορεί να παραμένει θεωρητική επιδίωξη αλλά θεσμική υποχρέωση, που δυστυχώς ΔΕΝ τηρείται όπως προβλέπεται.
Αλλά και έξω από τα σχολεία η εικόνα δεν είναι καλύτερη. Ράμπες που δεν οδηγούν πουθενά, πεζοδρόμια και διαδρομές που γίνονται δύσβατες ή επικίνδυνες, σημεία όπου η προσβασιμότητα παραμένει ζητούμενο. Καταστάσεις που δεν αποτελούν απλώς ατέλειες, αλλά μορφές αποκλεισμού που γίνονται ιδιαίτερα αντιληπτές σε όσους τις βιώνουν καθημερινά.
Υπάρχει φυσικά και η δική μας ευθύνη…. Όταν κλείνουμε μια ράμπα πρόσβασης φωνάζοντας σε αυτούς που με απορία κοιτούν «για λίγο, για λίγο», όταν παρκάρουμε σε θέση ΑμεΑ, όταν αφήνουμε εμπόδια σε μια διάβαση… και άλλα πολλά. Και αυτός είναι αποκλεισμός.
Ας αφήσουμε λοιπόν τις δηλώσεις ευαισθησίας και ας δούμε με αυστηρότητα, αλλά και διάθεση βελτίωσης, και τις δικές μας πράξεις.
Πριν λοιπόν αύριο αρχίσουμε τις ψηφιακές εκδηλώσεις συμπαράστασης και «αγάπης», πριν οι αρμόδιοι σταθούν μπροστά σε κάμερες για να «τιμήσουν» την ημέρα και να αναδείξουν την ευαισθησία τους, ας αναρωτηθούν τι έχουν πραγματικά πράξει για να βελτιώσουν όλα όσα πρέπει ώστε να έχουμε μια πραγματικά συμπεριληπτική κοινωνία.
Αν πραγματικά πιστεύουν ότι έχουν ανταποκριθεί στις ανάγκες, αν οι ίδιοι έχουν διαπιστώσει και έχουν δει αυτά που βλέπουν τα παιδιά και οι άνθρωποι με αναπηρία και οι οικογένειές τους, τότε και πάλι ίσως θα πρέπει να σταθούν δίπλα σε αυτούς τους ανθρώπους και να φωτογραφηθούν.
Αν όχι, ας αφήσουν τις φωτογραφίες στην άκρη και ας ξεκινήσουν από εκεί που χρειάζεται: τις πραγματικές λύσεις.
Η αυριανή ημέρα θεσπίστηκε το 1992 από τον ΟΗΕ για την ευαισθητοποίηση σχετικά με τα δικαιώματα και τις ανάγκες των ατόμων με αναπηρία. Τριάντα πέντε χρόνια μετά σε αυτή τη χώρα ακόμα ήμαστε πίσω στα αυτονόητα, σε προσωπικό, τοπικό και εθνικό επίπεδο.
Θα πετύχουμε μόνο αν ο σεβασμός γίνει καθημερινή στάση, μόνο όταν οι υποδομές, τα σχολεία και η συμπεριφορά όλων μας αποδείξουν ότι σεβόμαστε, φροντίζουμε και στηρίζουμε σταθερά, ουσιαστικά και αδιάκοπα τα άτομα με αναπηρία και όχι μόνο περιστασιακά και προσχηματικά.
Με εκίμηση
Για την Ένωση Συλλόγων Γονέων Δήμου 3Β
Γιώργος Ντούτσουλης
Πρόεδρος ΔΣ
Σοφία Ηλιοπούλου Αντιπρόεδρος
Χρήστος Πετράκος Γενικός Γραμματέας
Αικατερίνη Πατεράκη Ειδικός Γραμματέας
Παρασκευή Βέργου Ταμίας
Γεώργιος Χειλαδάκης Μέλος
Φίλιππος Ζερβός Μέλος