Η Πρίγκηπος: Το ζαχαροπλαστείο του Αγίου Δημητρίου που κρατά ζωντανή την Πολίτικη παράδοση
Με ιστορία που μετρά πάνω από 70 χρόνια και γεύσεις φτιαγμένες όπως τότε, η Πρίγκηπος συνεχίζει να γλυκαίνει τα Νότια Προάστια με εκμέκ, γαλακτομπούρεκο, καζάν ντιπί και το περίφημο σαραγλάκι της. Ένα πραγματικό σημείο αναφοράς για όσους αναζητούν αυθεντικά Πολίτικα γλυκά και παραδοσιακή ποιότητα που παραμένει αναλλοίωτη στον χρόνο.
- 28/11/2025, 12:49
- Κείμενο: Δημήτρης Ιωάννου
- Φωτογραφίες: Δημήτρης Ιωάννου
Σύμφωνα με την επιστήμη, από τις πέντε μας αισθήσεις η μυρωδιά είναι αυτή που συνδέεται πιο άμεσα με το συναίσθημα· και ίσως αυτό να είναι το μυστικό πίσω από τη ζεστασιά που νιώθει κανείς μπαίνοντας στην Πρίγκηπο, το Πολίτικο ζαχαροπλαστείο της οικογένειας Φραγκόπουλου στον Άγιο Δημήτριο. Το άρωμα του φρέσκου βουτύρου, του σιροπιού που βράζει, του καζάν ντιπί που μόλις έχει βγει από τη φωτιά, τραβούν σαν μαγνήτης ντόπιους και περαστικούς εδώ και 21 χρόνια.

Η ιστορία της οικογένειας, όμως, ξεκινά πολύ πριν από τη δημιουργία του μαγαζιού και αρκετά πιο μακριά. Ο Γιάννης Φραγκόπουλος, γεννημένος και μεγαλωμένος στην Πρίγκηπο –το μεγαλύτερο νησί των Πριγκηπονήσων– έδειξε από τα νιάτα του την αγάπη για τη ζαχαροπλαστική. Θήτευσε δίπλα σε φημισμένους τεχνίτες της εποχής και εργάστηκε στις κουζίνες μερικών από τα πιο γνωστά ζαχαροπλαστεία της Κωνσταντινούπολης, όπως το Baylan στο Καντίκιοϊ και το Tilla.
Στην Πόλη γνώρισε και τη σύζυγό του, γέννημα-θρέμμα Ρωμιοί και οι δυο, που με τα γεγονότα του 1964 αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν στην Ελλάδα. Ανάμεσα στα λιγοστά υπάρχοντα που έφεραν μαζί τους, ήταν και δυο πολύτιμα τετράδια με συνταγές, γραμμένες μισά στα ελληνικά και μισά στα τουρκικά, με ημερομηνίες που φτάνουν πίσω στο 1955. Αυτές οι συνταγές, αυτούσιες και αναλλοίωτες, αποτελούν τον βασικό πυρήνα της Πριγκήπου μέχρι και σήμερα.

«Εγώ ήμουν 2 χρονών όταν ήρθαμε στην Αθήνα», λέει στο NouPou η Φωτεινή, η μεγαλύτερη κόρη του Γιάννη Φραγκόπουλου. «Αυτό που θυμάμαι πιο έντονα από εκείνα τα χρόνια είναι πως η ζωή μας εδώ ήταν όπως την έχουμε δει στην Πολίτικη Κουζίνα… μεγάλα τραπέζια, καλέσματα, πολλά φαγητά». Στην Αθήνα ο Φραγκόπουλος συνέχισε το επάγγελμα που ήξερε καλύτερα να κάνει, περνώντας από μεγάλες κουζίνες όπως αυτή του ξενοδοχείου King George, μέχρι που αποφάσισε το 1983 να ανοίξει το πρώτο του μαγαζί στο Παλαιό Φάληρο.
Η Φωτεινή και ο αδερφός της, Δημήτρης, ο οποίος είναι άξιος συνεχιστής του επαγγέλματος, πέρασαν κυριολεκτικά όλη τους τη ζωή σε μια κουζίνα. «Πριν ακόμα τελειώσουμε το σχολείο, κάναμε τα μαθήματά μας εδώ, μέσα στο εργαστήριο», μας λέει ο Δημήτρης, δείχνοντας τον πάγκο εργασίας.

Στα ’90s το κατάστημα έκλεισε και η οικογένεια στράφηκε για μια δεκαετία αποκλειστικά στη χονδρική, μέχρι το 2004, όταν με πρωτοβουλία του Δημήτρη επέστρεψαν σε αυτό που ήξεραν καλύτερα να κάνουν. Άνοιξαν ένα μικρό, καθαρόαιμο Πολίτικο ζαχαροπλαστείο στην οδό Δελφών στον Άγιο Δημήτριο, με όνομα που τους αντιπροσώπευε περισσότερο από κάθε άλλο: «Η Πρίγκηπος». Από τότε λειτουργεί στο ίδιο σημείο και με την ίδια φιλοσοφία για πάνω από δυο δεκαετίες.
Τα ηνία έχει πλέον αναλάβει εξολοκλήρου ο Δημήτρης, με τη νέα γενιά να δίνει δυναμικά το παρόν. «Ο γιος μου, ο Γιάννης, και ο βαφτιστήρας μου, ο Αντώνης, που έχουν και οι δύο σπουδές στη ζαχαροπλαστική, δουλεύουν μαζί μου τα τελευταία τρία χρόνια», μας λέει ο Δημήτρης, ο οποίος επιμένει μόνο σε ένα πράγμα, το οποίο τονίζει συνεχώς στα παιδιά: οι συνταγές και η ποιότητα δεν διαπραγματεύονται. Το βούτυρο το φτιάχνουν μόνοι τους, οι πρώτες ύλες είναι από τις ίδιες εταιρείες που δούλευαν από το 1983, ενώ η διαδικασία παραμένει πατροπαράδοτη.


Στο μαγαζί θα βρεις αποκλειστικά Πολίτικα γλυκά, όπως αυτά που έφτιαχναν οι Ρωμιοί στα ζαχαροπλαστεία της Πόλης. Τα σιροπιαστά είναι η ειδικότητά τους, με το σαραγλάκι να είναι μακράν το best seller. «Στις γιορτές υπάρχει άνθρωπος που φτιάχνει μόνο σαραγλάκια συνεχώς», λέει γελώντας ο Δημήτρης. Ακολουθούν τα γαλακτομπουρεκάκια, τα μπακλαβαδάκια, το εκμέκ, το καζάν ντιπί και το προφιτερόλ, για το οποίο δημιουργούνται ουρές κάθε Σαββατοκύριακο. Πολίτικα τσουρέκια, μελομακάρονα και κουραμπιέδες κάνουν κι αυτά την εμφάνισή τους την περίοδο των γιορτών, ενώ το χειροποίητο καϊμάκι τους γίνεται ανάρπαστο το καλοκαίρι.

Η Πρίγκηπος δεν θέλει να ακολουθήσει τη μόδα, θέλει απλά να συνεχίσει την παράδοση. «Κάτι καινούριο μπορεί να βάλουμε», λέει ο Δημήτρης, «αλλά θα πρέπει να είναι στο ίδιο είδος και στο ίδιο ύφος. Δεν μπορούμε ξαφνικά να αρχίσουμε να φτιάχνουμε πάστες. Ακριβώς όπως έχω μάθει από τον πατέρα μου, τα Πολίτικα και παραδοσιακά. Αυτό συνεχίζουν και τα παιδιά». Και ο κόσμος το εκτιμά. Όπως λέει η Φωτεινή, υπάρχουν πελάτες που έρχονται από κάθε άκρη της Αττικής: Λαύριο, Ραφήνα, Περιστέρι, Κερατσίνι. Παλιοί και νέοι. Άνθρωποι που άλλοτε έρχονταν με τους γονείς τους και σήμερα φέρνουν τα δικά τους παιδιά. Μια αλυσίδα ανθρώπων που έχει γίνει σχεδόν οικογενειακή.


Το αυξημένο ενδιαφέρον τούς έχει κάνει να σκέφτονται το ενδεχόμενο ενός δεύτερου μαγαζιού, πάλι στα Νότια Προάστια, ίσως κάπου στη Νέα Σμύρνη, στο Παλαιό Φάληρο ή στην Ηλιούπολη. Αλλά κι αυτό, όταν πραγματοποιηθεί, θα έχει την ίδια λογική. «Δεν αλλάζουμε τίποτα. Αυτό αρέσει στον κόσμο».
Ό,τι κι αν γίνει, το κέντρο για την Πρίγκηπο θα είναι πάντα η παράδοση. Γιατί η Πρίγκηπος δεν είναι μόνο γλυκά, αλλά και μνήμες, αναμνήσεις, μυρωδιές, γεύσεις και εικόνες από την Πόλη, κάτι που αντιλαμβάνεσαι με το που πατήσεις το πόδι μέσα στο μαγαζί. Στον ένα τοίχο σε καλωσορίζει η Αγία Σοφία χωρίς μιναρέδες, και στον άλλο οικογενειακές φωτογραφίες από την Πρίγκηπο. Μια μικρή γωνιά Κωνσταντινούπολης στον Άγιο Δημήτριο.