Bella Vespa: η γιορτή όπως την ονειρευόμαστε, χαλαρή και ζυμαρένια
Xmas Guide 2025
Η Ελένη Ψυχούλη κατεβαίνει για το NouPou στην Αθηναϊκή Ριβιέρα και γράφει για το Bella Vespa: Κάθε ημέρα της γιορτής, βρίσκει τον-ιταλικό- λόγο της στην όμορφη Vespa. Πίτσα και πολπέτες, οσομπούκο και τιραμισού, λέξεις που από μόνες τους λειτουργούν σαν το μαγικό ραβδί για να ξυπνήσουν εντός σου το πάρτι.
- 17/12/2025, 11:34
- Κείμενο: Ελένη Ψυχούλη
Νύχτα βροχερή, η παραμυθένια αυλή της Bella Vespa έχει κατεβάσει τα φώτα και την αδρεναλίνη της, όμως, πίσω της διαβάζεις πάντα την υπόσχεση για μια νέα «και του χρόνου» φιέστα, με κοκτέιλ, μουσικές και ανεβασμένες θερμοκρασίες. Τα λίγα σκαλιά δεν σου δίνουν τον χρόνο να βυθιστείς στη μελαγχολία του χειμώνα μιας που πίσω από το ολοστόλιστο δέντρο που λάμπει σαν χρυσαφένιος ήλιος στη νύχτα, σε περιμένει η θαλπωρή όπως την έχεις ζηλέψει στις χριστουγεννιάτικες οικογενειακές ταινίες, σε σπιτικά ονειρεμένα και ζεστά.
“Dream Again” σε προτρέπει η τοιχογραφία απέναντι και δεν θες και πολύ για να μπεις στο χριστουγεννιάτικο όνειρο. Με τα ζεστά πέρσικα χαλιά, τα φωτάκια που στραφταλίζουν ολόγυρα, τα πακέτα με τους εντυπωσιακούς φιόγκους στα ράφια, το κόκκινο των τραπεζιών, τη θέα στις πρασινάδες της αυλής πίσω από τις τζαμαρίες, η Bella Vespa καταργεί την έννοια του δημόσιου χώρου για να σε επικεντρώσει κατευθείαν στην ατμόσφαιρα ενός ζεστού σπιτικού.

Στον απόηχο της Γλυφαδιώτικης πιάτσας και σε μια από τις πιο όμορφες γειτονιές των Νοτίων, αυτή η Ιταλίδα της Γλυφάδας διαφέρει από κάθε άλλο ιταλικό της περιοχής. Το σκηνικό της δεν αναπαράγει τα κλισέ μιας τρατορίας, τίποτα δεν σου θυμίζει εδώ πιτσαρία ή Ιταλία σε φολκλόρ αναπαραγωγή. Οι οικογένειες και οι καλοφαγάδες της περιοχής την ξέρουν και την αγαπούν σαν το εστιατόριο που ενώνει όλη την οικογένεια και όλες τις ηλικίες στην κοινή αγάπη για ένα λεπτό, τραγανό και αφράτο ζυμάρι μιας αυθεντικής Ρωμαίας πίτσας, που γίνεται με προζύμι. Μαργαρίτα, με προσούτο και βιολογική ρόκα, με γκοργκοντζόλα, παρμεζάνα και σκορδάτη μαγιονέζα ή καυτερή, δεν έχει μεγάλη σημασία. Όποια και να διαλέξεις, έχεις εξασφαλίσει το πιο σύντομο και αβάδιστο ταξίδι στη Ρώμη.
Τίποτα δεν θα σου το πει στο μενού, κανείς δεν θα σου το αποκαλύψει, όμως σ’αυτή την ιταλική γωνιά, υπάρχει ένα θαυμαστό παρασκήνιο στην κουζίνα, κάτι που εξηγεί πώς το όνειρο έξι φίλων που οραματίστηκαν αυτή τη γωνιά πριν δέκα χρόνια καθισμένοι σε μια παραλία, κατάφερε να αντέξει στον χρόνο. Στην κουζίνα μαγειρεύει o Θάνος Φέσκος, ένας διεθνής Έλληνας σεφ με δυό αστέρια Μισελέν και ένα Green Star και ο Δημήτρης Χατζηδημητρίου. Ο Δημήτρης, από παιδί μυήθηκε στα μυστικά της ιταλικής γεύσης ταξιδεύοντας με την οικογένειά του, πριν ακόμη τη διδαχτεί στην πράξη. Μιλώντας μαζί του αντιλαμβάνεσαι πόσο βαθιά γνωρίζει τα μυστικά και την τοπική γεύση της αγαπημένης γειτόνισσας αλλά και πόσο έξυπνα ξέρει να προσγειώνει στα ελληνικά δεδομένα τη γεύση της χωρίς να της κλέβει την αυθεντικότητα. Ο Δημήτρης, εκτός από ακάματος μάγειρας, είναι και αγρότης. Από τη φάρμα του στο Μαρκόπουλο προμηθεύει τη Vespa με φρέσκα αγνά λαχανικά. Όταν δεν είναι η εποχή της ντομάτας, το from farm to table δίνει τη θέση του στο ντοματάκι San Marzano, το μοναδικό που εμπιστεύεται κάθε Ιταλός μάγειρας που σέβεται την τέχνη του, για μια σάλτσα ντομάτα.

Η γιορτή εδώ ξεκινά με μια μοναδική φοκάτσα, με την πιο αιθέρια ζύμη, τη νοστιμιά του προζυμιού, το χοντρό αλάτι στην κρούστα, το τέλειο συνοδευτικό για μια σαλάτα με ολόγλυκα, βιολογικά ντοματίνια, μια βουτυράτη burrata, πίκλα και την γεύση από το μικρό αγκιναράκι του μποστανιού, που δεν ξινίζει, δεν βγάζει περιττό αλάτι, μόνο την απίθανη νοστιμιά μιας ολόφρεσκης αγκινάρας. Τα χειροποίητα ραβιόλι ντύνονται μια πλούσια, κρεμώδη σάλτσα από ραγού μανιταριών με λάδι τρούφας και φρέσκια τρούφα, ένα πιάτο με τη βαθιά, γήινη γεύση του χειμωνιάτικου δάσους, το άψογα βρασμένο, ζυμαρικό με τη φινετσάτη ζύμη, ένα πιάτο που από μόνο του συνοψίζει τα Χριστούγεννα.

Οι Ιταλοί του Νότου λατρεύουν τα arancini και τα τρώνε κάθε στιγμή της ημέρας. Ολοτράγανα κεφτεδάκια που κρύβουν μέσα τους την απαλή υφή του ριζότο και που θεωρώ πως οι Έλληνες, που τόσο αγαπούν τον κεφτέ, δεν τους έχουμε δώσει τη δέουσα σημασία. Αυτά εδώ τα arancini με κρέμα από φρέσκο αγελαδινό τυρί stracchino και ξύσμα λάιμ, είναι μιας πρώτης τάξης ευκαιρία να τα εκτιμήσεις αλλιώς. Αν για το χριστουγεννιάτικο ρεβεγιόν σου ταιριάζει να επιλέξεις ένα πιάτο, αυτό είναι το διαφορετικό οσομπούκο, πάνω σε πουρέ πατάτας. Κρέας τρυφερό, με έντονη κρασάτη μαρινάδα που του δίνει μια γεύση από κυνήγι, μπόλικο μεδούλι, δροσιά από γκρεμολάτα με το άρωμα του φρέσκου μαϊντανού.
Αν πάλι, ψάχνεις το πιάτο που μοσχοβολά πιο πολύ απ’όλα «οικογένεια», σίγουρα θα επιλέξεις τις πολπέτες ή αλλιώς τα κοκκινιστά κεφτεδάκια πάνω σε ταλιατέλες με πλούσια σάλτσα ντομάτας.

Το τιραμισού, όλοι το φτιάχνουν και πάρα πολλοί είναι αυτοί που το ταλαιπωρούν. Αναρίθμητα έχω δοκιμάσει στην καριέρα μου, σπάνια έχω δοκιμάσει ένα τόσο υπέροχο, τόσο αληθινά ιταλικό, γενναιόδωρο και ραφινάτο μαζί, με την απόλυτη, συννεφένια, τυρένια κρέμα. Ενίοτε το φαγητό, όταν αγγίζει την ψυχή, βρίσκει κατευθείαν το κέντρο της αγάπης, βρίσκει τις μνήμες και ενώνει τις παρέες. Φαγητό της ψυχής και της μοιρασιάς, που συναντά αβίαστα, χαλαρά και χωρίς επισημότητες, το πνεύμα των Χριστουγέννων.
