Verikoko: Ο ελληνικός γαστροκαφενές της Βούλας που ήρθε για να γίνει στέκι
Xmas Guide 2025
Το Verikoko άνοιξε πρόσφατα στον πεζόδρομο της Ποσειδώνος στη Βούλα και συστήνει έναν σύγχρονο ελληνικό γαστροκαφενέ με χειροποίητες γεύσεις, προσιτές τιμές και all-day φιλοσοφία. Από καφέ και ελληνικό brunch μέχρι μαγειρευτά, κρασί και signature κοκτέιλ, φιλοδοξεί να γίνει σημείο αναφοράς για ντόπιους και επισκέπτες.
- 23/12/2025, 10:53
Η Ποσειδώνος είναι ίσως ο πιο ιδιαίτερος πεζόδρομος της Βούλας. Σχετικά μακριά από το πολύβουο κέντρο ώστε να αποφεύγεις τη φασαρία, αλλά και αρκετά κεντρικά για να μην νιώθεις ότι χρειάστηκε προσπάθεια για να φτάσεις. Μετά τη γωνία της πιτσαρίας Etien, στο κτήριο που μέχρι πρόσφατα στεγαζόταν το ΦΙΣ –ένα μαγαζί που πάντρευε το θαλασσινό fine dining με την ελληνική διασκέδαση– εδώ και λιγότερο από έναν μήνα έχει πάρει τη θέση του το Verikoko. Ένα νέο εγχείρημα από την ίδια ομάδα, με cozy ατμόσφαιρα, βερικοκί αποχρώσεις και ξεκάθαρη πρόθεση να γίνει στέκι.
Το Verikoko φιλοδοξεί πρώτα απ’ όλα να κερδίσει τους ντόπιους. Αυτό μου λένε οι άνθρωποι που είναι η ψυχή του μαγαζιού, οι Χρήστος Βερύκιος, Αποστόλης Μαρακάκης, Γιάννης Μαρακάκης και Ετιέν Τοπαλιάν. «Μας νοιάζουν η καλή ποιότητα και οι προσιτές τιμές», λέει ο Αποστόλης Μαρακάκης, και αυτή η φράση συνοψίζει ιδανικά όλη τη φιλοσοφία του χώρου.
Μπαίνοντας μέσα, η διακόσμηση είναι μίνιμαλ, τα τραπέζια λευκά, ξύλινες καρέκλες και στα ηχεία παίζει Κωστής Μαραβέγιας. Είναι από εκείνες τις μικρές λεπτομέρειες που σε βάζουν αμέσως στο mood. Ο χώρος αποπνέει οικογενειακή ατμόσφαιρα, χωρίς επιτήδευση, με μια αίσθηση καφενείου που έχει περάσει όμως από σύγχρονο φίλτρο. Όπως μου εξηγούν, το Verikoko είναι ένας ελληνικός γαστροκαφενές. All day μεν, αλλά όχι με την συνηθισμένη έννοια. Απευθύνεται σε όλες τις ηλικίες. Από τους μεγαλύτερους που θα έρθουν το πρωί για καφέ ή ένα τσιπουράκι με μεζέ, μέχρι τις παρέες που θα αράξουν για ελληνικό brunch (καλό χαρμάνι καφέ, αυγά σε διάφορες εκδοχές, φρέσκο ψωμί που ζυμώνεται καθημερινά στο χώρο) ή αργότερα το βράδυ για ποτό και κάτι να τσιμπήσουν.
Ο Χάρης Κόσσυφας, που επιμελείται το μενού, είναι από τους πιο νόστιμους σεφ της γενιάς του, αλλά και τους πιο ανένταχτους, αφού αποφεύγει τα social και τη δημοσιότητα. Προτιμά να μιλά με τη δουλειά του, με έμφαση στις ελληνικές γεύσεις. Στο Verikoko είναι όλα είναι χειροποίητα. Δεν υπάρχει τίποτα αγοραστό. Αυτό το καταλαβαίνεις από το πρώτο καλωσόρισμα, το οποίο περιλαμβάνει δικά τους τουρσιά καρότο και μπρόκολο, ελιές και φρυγανισμένο ψωμί. Απλά, νόστιμα και φροντισμένα.
Ό,τι ώρα και να πας από το μεσημέρι και μετά, το μενού παραμένει ίδιο, και στόχος είναι να ανανεώνεται κάθε τόσο με έμφαση στην εποχικότητα και το feedback του κόσμου. Οι σαλάτες ανοίγουν ωραία την όρεξη: μια καθαρά ελληνική με την έξυπνη προσθήκη αβοκάντο, και μια σαλάτα με σπανάκι και χειροποίητο φύλλο που θυμίζει παγωμένη σπανακόπιτα της επόμενης ημέρας – τότε που όλα τα υλικά έχουν δέσει και είναι ακόμα πιο νόστιμη. Υπάρχει όμως και διάθεση πειραματισμού, ακόμα και σε κλασικές συνταγές. Η Caesar’s salad, για παράδειγμα, στην οποία αντικαθιστούν την αντζούγια με mayo χέλι δίνει μια ξεχωριστή πινελιά.
Περνώντας στα ορεκτικά και τα κυρίως, οι λαχανοντολμάδες αυγολέμονο και το μάγουλο μόσχου με κοφτό μακαρονάκι που λιώνει στο στόμα, είναι δυο πιάτα που τιμούν την παράδοση χωρίς να βαραίνουν, ενώ το χοιρινό με μαρούλι, χόρτα, πράσο και σέλερι είναι από εκείνα τα πιάτα που σε κάνουν να θες να φας «μια μπουκιά ακόμα». Ο μπακαλιάρος με σκορδαλιά είναι τραγανός με τέλειο πανάρισμα και εντυπωσιακή παρουσίαση, αφού βλέπεις όλο το ψάρι στο πιάτο, όπως και τα παϊδάκια, τόσο προβατίνας όσο και κοτόπουλου, είναι καλοψημένα με συνοδευτικές πατάτες τηγανιτές. Από το μενού του παλιού ΦΙΣ κράτησαν μόνο ένα πιάτο: μια ιδιαίτερη spicy «γαριδομακαρονάδα» με σπαγγέτι και ταρτάρ γαρίδας, που δικαίως επέζησε.
Στο ποτό, το Verikoko κρατά την ίδια φιλοσοφία. Ελληνικά κρασιά, προσιτά, χωρίς υπερβολές, με στόχο το τραπέζι να μην υπερβαίνει τα 30 ευρώ το άτομο. Υπάρχει όμως και δικό τους label, το Verikokos (λευκό, ροζέ και κόκκινο). Ιδιαίτερα ευκολόπιοτο είναι το ροζέ, που όπως μου εξηγεί ο σομελιέ του μαγαζιού, Γιώργος Αλεξίου, ταιριάζει με τα περισσότερα πιάτα του μενού. Είναι μονοποικιλιακό Αγιωργίτικο, από τις πιο αγαπημένες γεύσεις των Ελλήνων. «Όλοι μας έχουμε συνοδεύσει ένα τραπέζι στο σπίτι μας με Αγιωργίτικο. Όλες μας οι γεύσεις και τα αρώματα ξεκινούν από τα παιδικά μας χρόνια», λέει και πράγματι, τόσο το άρωμα όσο και η γεύση το κάνουν ιδανικό pairing με τα περισσότερα απ’ όσα δοκίμασα. Στόχος, σύμφωνα με τον Γιώργο, είναι να αλλάζουν παραγωγούς περίπου κάθε τρεις μήνες, κάτι που θα τους επιτρέψει να συνεργαστούν με διαφορετικούς οινοπαραγωγούς από όλη την Ελλάδα. Στα κοκτέιλ, ο βραβευμένος bar tender Γιάννης Πετρής υπογράφει 4-5 signature επιλογές, όλες με ελληνικό twist – όπως το Negroni με τσικουδιά αντί για τζιν, ή το δικό μου αγαπημένο, που συνδυάζει άψογα το Metaxa 12* με το μαχλέπι.
Το γλυκό κλείσιμο είναι εξίσου προσεγμένο. Το «γαλακτομπούρεκο», που δεν είναι γαλακτομπούρεκο αλλά σιμιγδαλόκρεμα με φύλλο κρούστας, σιρόπι μελιού και χαμομήλι, είναι ελαφρύ, αρωματικό και δεν σε λιγώνει. Το ίδιο ισχύει για την πορτοκαλόπιτα, αλλά και για το γλυκό με σοκολάτα γάλακτος, μαύρη σοκολάτα, βύσσινο και παγωτό. Δροσερό και βελούδινο, θες να φας όλο το πιάτο. «Θέλαμε κάτι απλό και καλό», λέει ο Χρήστος, κάτι που φαίνεται ξεκάθαρα από τις επιλογές τους στο μενού.
Για τα Ρεβεγιόν Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς έχουν ετοιμάσει δυο διαφορετικά μενού στα 80€ το άτομο. Τα Χριστούγεννα θα βρείτε μεταξύ άλλων σούπα μανιταριών, καρπάτσιο μοσχάρι, κολοκυθόπιτα με γλυκιά κολοκύθα, χοιρινό στο φούρνο με πατάτες και φυσικά γεμιστή γαλοπούλα, ενώ την Πρωτοχρονιά προσφέρουν πατατόσουπα με πανσέτα, παραδοσιακή χορτόπιτα, αρνάκι με πατάτες στο φούρνο και οσομπούκο με ριζότο παρμεζάνας και σαφράν. Στόχος είναι 2-3 φορές την εβδομάδα να έχουν Dj sets, ενώ με το νέο χρόνο σκοπεύουν κάποιες μέρες να έχουν και live μουσική. Παράλληλα, αναλαμβάνουν και εκδηλώσεις.
Η χημεία που έχουν σαν συνεργάτες και φίλοι είναι αυθεντική και ειλικρινής. Αν τελικά καταφέρουν –και όλα δείχνουν πως μπορούν– να βγάλουν προς τα έξω τη ζεστασιά, την αμεσότητα και το ωραίο κλίμα που έχουν μεταξύ τους σαν παρέα και να το μεταφέρουν στους «καλεσμένους» τους, τότε η επιτυχία δεν είναι απλώς πιθανή. Είναι θέμα χρόνου.