Γιάννης Φωστηρόπουλος: «Οι πλημμύρες στο ρέμα της Πικροδάφνης ή η αύξηση της θερμοκρασίας στην πόλη μας είναι πραγματικά σενάρια που μπορεί να συμβούν»

Ο δήμαρχος Παλαιού Φαλήρου μίλησε στο Future Cities Conference για τη μετάβαση στην κλιματική ουδετερότητα, τη σημασία της βιώσιμης ανάπτυξης και τον ρόλο της τοπικής αυτοδιοίκησης στη βελτίωση της καθημερινότητας των πολιτών.
- 13/03/2025
- Κείμενο: NouPou.gr
Ο Γιάννης Φωστηρόπουλος, βρέθηκε στο 13ο Future of Cities Conference που πραγματοποιήθηκε την Τρίτη 11 Μαρτίου 2025 στον Συνεδριακό Χώρο της Εθνικής Ασφαλιστικής. Ο δήμαρχος Παλαιού Φαλήρου συμμετείχε στο panel “Mission Twin Cities” – στο οποίο συμμετείχε επίσης ο Δήμαρχος Βάρης – Βούλας -Βουλιαγμένης Γρηγόρης Κωνσταντέλλος, όπου ανέπτυξε τις στρατηγικές και τις πρωτοβουλίες του δήμου για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των πολιτών, τη μείωση του περιβαλλοντικού αποτυπώματος και τη δημιουργία μιας πιο ανθεκτικής και πράσινης πόλης.
Παρότι το Παλαιό Φάληρο είναι «μια παλιά δομημένη πόλη, ήδη χτισμένη», επιδιώκει να διατηρήσει τον ανθρώπινο χαρακτήρα του, με φιλόξενους δημόσιους χώρους και πράσινες γειτονιές, όπως τόνισε ο δήμαρχος. «Οι σύγχρονες πόλεις, βέβαια, θέλουν και ανθρώπους που θα έχουν χαμόγελο και ψυχή. Θέλουμε το Παλαιό Φάληρο να είναι ανθρώπινο, ζεστό, και φιλικό», πρόσθεσε, εξηγώντας πως η προσέγγιση του δήμου στη βιώσιμη ανάπτυξη ξεκινά από το περιβάλλον και επεκτείνεται στην καθημερινότητα των πολιτών.
Στο πλαίσιο αυτό, ο δήμος εντάχθηκε στο Δίκτυο Υγιών Πόλεων του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, αναγνωρίζοντας ότι «η υγεία συνδέεται άμεσα με το περιβάλλον». Γι’ αυτό, η δημοτική αρχή προχώρησε, όπως δήλωσε ο Δήμαρχος, στην αναθεώρηση των στρατηγικών της, δίνοντας έμφαση στη βιωσιμότητα, την ενεργειακή εξοικονόμηση και τη μείωση του περιβαλλοντικού αποτυπώματος. Σύμφωνα με τον ίδιο, ο δήμος έχει υιοθετήσει πρακτικές λύσεις αξιοποιώντας υπάρχοντες πόρους. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα που έδωσε είναι η ανάπλαση του Φαληρικού Όρμου, όπου, παρά την αρχική έλλειψη πρόβλεψης για φύτευση, η δημοτική αρχή «βρήκε λύση χωρίς επιπλέον κόστος. Όταν μας παραδόθηκε η πρώτη φάση του έργου, υπήρχε ένας ολοκληρωμένος κόμβος, αλλά χωρίς καμία πρόβλεψη για πράσινο. Ήταν σκέτο χώμα, παραδομένο και τελειωμένο. Εμείς νομίζαμε ότι θα γίνει μετά η φύτευση. Διαπιστώσαμε όμως ότι δεν υπήρχε καμία πρόβλεψη για αυτό, σε ένα τόσο σπουδαίο έργο. Έπρεπε να κλαφτούμε; Όχι. Έπρεπε να βρούμε λύσεις».
Ο κ. Φωστηρόπουλος είπε ότι, αντί να εγκαταλείψει την περιοχή σε ένα γυμνό τοπίο, ο δήμος χρησιμοποίησε δέντρα από υποχρεωτικές μεταφυτεύσεις άλλων σημείων της πόλης, δημιουργώντας έναν πράσινο χώρο στο Φάληρο. «Οι πόλεις χτίζονται με πολυκατοικίες, οι οποίες αναγκαστικά “αφαιρούν” δέντρα από τα πεζοδρόμια και τους χώρους μπροστά από τα πάρκινγκ. Αξιοποιήσαμε ακριβώς αυτά τα δέντρα και κάναμε μια αστική φύτευση στην είσοδο της πόλης, με σχεδόν μηδαμηνό κόστος, πέρα από τις εργατοώρες των υπαλλήλων μας. Έτσι, δημιουργήσαμε ένα σημείο πρασίνου σε έναν χώρο ο οποίος θα έμενε εντελώς κενός».
Ο κ. Φωστηρόπουλος δεν έκρυψε τις προκλήσεις που συναντά η υλοποίηση τέτοιων παρεμβάσεων. Αναφέρθηκε στη δυσκολία προσαρμογής των κατοίκων στις αλλαγές, φέρνοντας ως παράδειγμα τη Λεωφόρο Αμφιθέας. «Η Λεωφόρος Αμφιθέας, που συνδέει το κέντρο της Αθήνας με την παραλία, μας παραδόθηκε με χαοτικά πεζοδρόμια από το 1970. Εμείς τοποθετήσαμε ψυχρά υλικά για να μειώσουμε την αύξηση της θερμοκρασίας και, επειδή δεν το είχαμε επικοινωνήσει σωστά ή επειδή είχαν κακομάθει οι επιχειρηματίες και κάτοικοι της λεωφόρου, την ώρα των εργασιών, όπου τοποθετούνταν κυβόλιθοι προκειμένου να γίνουν τα πεζοδρόμια πιο προσβάσιμα και συγχρόνως πιο φιλικά προς το περιβάλλον, πάρκαραν από πίσω οχήματα. Την ίδια ώρα, κάποιοι που δεν είχαν καμία απολύτως αδειοδότηση πήγαιναν και έκλειναν την κεντρική λεωφόρο προκειμένου να πετύχουν τα προσωπικά τους οφέλη. Πρέπει όλοι να συνειδητοποιήσουμε ότι θα χάσουμε μερικές ανέσεις ή κάποιες κακές συνήθειες, που επειδή είναι συνήθειες μας έχουν δημιουργήσει την αίσθηση ότι δεν μπορούμε χωρίς αυτές. Πρέπει να γίνουν συνεχείς προσπάθειες. Να θυμίσω ότι ο δήμαρχός μας, ο Διονύσης Χατζηδάκης, πριν από περίπου 14 χρόνια, βραβεύτηκε στην Ευρώπη γιατί στο πάρκο του Φλοίσβου, κοντά στην παραλία, χρησιμοποίησε ψυχρά υλικά και μείωσε τη θερμοκρασία με μετρήσεις που έκανε το Πανεπιστήμιο κατά 3 βαθμούς».
Το μεγαλύτερο στοίχημα, πάντως, σύμφωνα με τον ίδιο, είναι να πειστούν οι πολίτες ότι η κλιματική κρίση δεν είναι μια αφηρημένη απειλή, αλλά μια πραγματικότητα που μας επηρεάζει όλους. «Η αλλαγή του περιβάλλοντος και η κλιματική αλλαγή δεν είναι σενάρια κινηματογραφικής ταινίας. Οι πλημμύρες στο ρέμα της Πικροδάφνης ή η αύξηση της θερμοκρασίας στην πόλη μας είναι πραγματικά σενάρια που μπορεί να συμβούν», προειδοποίησε.
Για να γίνουν αποτελεσματικές αυτές οι αλλαγές που συζητώνται, οι πολίτες πρέπει να συμμετέχουν ενεργά στον σχεδιασμό τους, όπως τόνισε ο κ. Φωστηρόπουλος. «Υπήρξε για παράδειγμα μια εκτεταμένη διαβούλευση για το Σχέδιο Βιώσιμης Αστικής Κινητικότητας στον δήμο, στο οποίο συμμετείχαν 1.000 κάτοικοι. Το πιο ελπιδοφόρο όμως ξέρετε ποιο είναι; Ότι 500 από αυτούς ήταν μαθητές από τις μεγαλύτερες τάξεις των δημοτικών, γυμνασίων και λυκείων. Συζητήσαμε μαζί τους τον τρόπο που πηγαίνουν καθημερινά στο σχολείο και πώς χρησιμοποιούν τις αστικές υποδομές», ανέφερε χαρακτηριστικά, υποστηρίζοντας πως αυτή είναι η ορθή διαδικασία που πρέπει να ακολουθείται.
Ο δήμαρχος έκλεισε την ομιλία του επισημαίνοντας την ανάγκη για έναν σύγχρονο πολεοδομικό σχεδιασμό, που να κουμπώνει στις ανάγκες του εκάστοτε τόπου. «Κάθε πόλη πρέπει ουσιαστικά να κάνει τον δικό της σχεδιασμό. Δεν είμαστε ίδιοι. Το Παλαιό Φάληρο είναι ήδη πυκνοδομημένο, άρα έχει άλλες προτεραιότητες. Από εκεί και πέρα, μέσα από τις διαβουλεύσεις θα προσπαθήσουμε να αντιληφθούμε τι θέλει ο κόσμος και θα χαράξουμε την πολιτική μας με βάση αυτά που χρειάζεται μια σύγχρονη πόλη, σχεδιασμένη για να είναι βιώσιμη και ανθεκτική».
Ωστόσο, τόνισε πως η τοπική αυτοδιοίκηση δεν έχει πάντα τον τελευταίο λόγο: «Δεν είναι εύκολο, γιατί δεν έχουμε την τελική απόφαση εμείς. Θα έπρεπε, βέβαια, να την έχουμε και παλεύουμε για αυτό. Πάρα πολλά πράγματα έρχονται από πάνω προς τα κάτω και όχι από κάτω προς τα πάνω».